‘Een sector om trots op te zijn’
Op 1 april 2025 trad Manon Houben aan als voorzitter van de Centrale Organisatie voor de Vleessector, COV. De COV gaat nu verder onder de nieuwe naam VleesNL. Deze nieuwe naam markeert geen koerswijziging, maar wel een duidelijke stap naar buiten: de vleessector is een sector die expliciet kiest om zichtbaar, herkenbaar en aanspreekbaar te zijn. Iets dat naadloos past bij de persoonlijke motivatie van Manon: om via verbinding en samenwerking te laten zien hoe innovatief, vooruitstrevend en toekomstbestendig de sector is. “Samen optrekken met oor en oog voor onze leden, maar ook in gesprek met mensen die verder van de sector af staan. Ik ben enorm trots op alle mensen die elke dag weer werken om lekker, veilig en gezond voedsel te produceren. Dat is niet vanzelfsprekend, en verdient waardering.”
Een brede blik op de keten
De loopbaan van Manon Houben begin als dierenarts en is diep geworteld in de veehouderij. Toch merkte ze pas toen ze overstapte naar de vleesverwerkende sector hoe groot de wereld achter de slachterij eigenlijk is. “Als dierenarts stopt je horizon vaak bij de slachterij,” vertelt ze. “Pas toen ik in de vleesverwerking ging werken, zag ik hoeveel mensen, hoeveel vakmanschap en hoeveel stappen er nog volgen voordat vlees op iemands bord ligt. Dat heeft mijn perspectief enorm verbreed.”
Juist die brede kijk op de sector maakt haar enthousiast om VleesNL te leiden. Voor haar is het van boer tot bord één keten met één doel: veilig, verantwoord en smakelijk voedsel produceren. “Voor mij voelde de vleessector niet als een nieuwe wereld, maar als een groter totaalbeeld. Alles hangt met elkaar samen. Geen enkel bedrijf kan het alleen. Je hebt elkaar nodig: boeren, slachterijen, verwerkers, toezichthouders, overheid en wetenschap.”
Met passie en plezier werkt ze als vertegenwoordiger van de leden van VleesNL. “De mensen die in deze sector werken, doen dat vanuit intrinsieke passie. Ze staan elke dag voor dag en dauw op om ervoor te zorgen dat wij lekker, veilig en gezond voedsel hebben. Dat vind ik echt bewonderenswaardig.”
Voedseldelta Nederland
De overstap van COV naar VleesNL is vooral een kans om duidelijker te laten zien wat de sector doet en waarom die van waarde is. “COV is een afkorting die weinig mensen herkennen. VleesNL zegt precies waar het over gaat: de Nederlandse vleessector en de kwaliteit die we wereldwijd leveren.”
Die kwaliteit is niet zomaar ontstaan, het is een resultaat van decennialang kennis opbouwen, een betrouwbare infrastructuur en een unieke locatie: Nederland als vruchtbare voedseldelta. “We zijn gezegend met vruchtbare grond, korte aan- en afvoerlijnen en sterke logistieke infrastructuur. Dat maakt Nederland tot een ideale plek voor voedselproductie, iets waar de wereld veel waardering voor heeft.”
Volgens Manon is die waardering in het buitenland vaak groter dan in Nederland. In Nederland is er soms meer oog voor de impact en de kosten van de sector, en worden de voordelen van eigen, transparante productie niet altijd meegewogen. “We zijn misschien wel een beetje verwend in Nederland. We hebben zó veel kwaliteit in handen. Dat mogen we meer erkennen en koesteren.”
“Mensen zien niet altijd hoe hoog de lat hier ligt. De borging van dierenwelzijn, voedselveiligheid, gezondheid, transparantie: dat is echt uniek.” Trots op de sector betekent volgens haar niet dat je jezelf op de borst klopt. Het gaat om het durven laten zien wat er goed gaat, juist in een tijd waarin aannames en emoties het gesprek over voedsel vaak overheersen.
Een toekomstbestendige sector
Eén van de meest opvallende kenmerken van de sector is de innovativiteit, constateert Manon. De technologie in moderne slachterijen en verwerkingsbedrijven vindt ze fascinerend. “Er wordt hard gewerkt aan robotisering, camera’s en AI, die processen monitoren en verbeteren. Dat maakt het werk veiliger, efficiënter en consistenter.” Innovatie is voor de sector geen bijzaak, maar noodzaak om nu én in de toekomst onze voedselvoorziening te blijven borgen. Met innovaties kunnen we arbeidstekorten opvangen, processen verbeteren en kosten beheersbaar houden. Bovendien versterkt het de internationale positie van Nederland als gidsland op het gebied van voedselkwaliteit.
Traceerbaarheid is een ander speerpunt: “Steeds meer systemen maken inzichtelijk waar een dier vandaan komt, hoe het is gehouden en hoe het product door de keten beweegt. Dat past bij onze wens naar maximale transparantie.”
De sector staat onder druk; hoge maatschappelijke verwachtingen, veranderingen in politieke besluitvorming en economische uitdagingen. VleesNL is daar realistisch over, zegt Manon. “Hoe meer druk, hoe slimmer je moet worden. Het dwingt tot innovatie en vernieuwing. De sector laat haar veerkracht zien in de bereidheid om te blijven verbeteren en te blijven investeren. Misschien haalt het wel het beste in ons naar boven.”
Verbinding met de maatschappij
Als het gaat over de maatschappelijke dialoog rondom vlees heeft Manon een duidelijke ambitie: het voeren van een open en eerlijk gesprek waarbij ruimte is voor nuance, wederzijds begrip en concrete verbeteringen. “Het gaat niet om voor of tegen vlees. Het gaat om: hoe doen we ons werk, waarom doen we het zo en kan het beter? Dát is het gesprek dat ik wil voeren.”
Het gesprek over vlees in Nederland is vaak fel, vindt Manon. Niet dat mensen geen recht hebben op hun mening, integendeel, maar aannames en vooroordelen maken een dialoog wel lastiger. VleesNL zoekt daarom nadrukkelijk de dialoog op, met overheid, consumenten en NGO’s. Volgens Manon is dat geen kwestie van in de verdediging schieten, maar van openheid bieden. “De toon moet zijn: kom maar kijken, we staan open voor gesprek. Geen barricades, maar een uitgestoken hand.”
De Nederlandse vleessector heeft een stevige basis: hoogwaardige kwaliteit, transparante ketens, een sterke exportpositie, innovatieve bedrijven en gepassioneerde mensen. Onder de vlag van VleesNL wil Manon Houben dat verhaal vertellen: eerlijk, nuchter, met trots én met een uitgestoken hand.
